Tuesday, August 28, 2007

Τι στο Διάβολο Είμαστε Τελικά???




Καλημέρα φίλες και φίλοι της Μπλογκόσφαιρας...


Σήμερα θα ξεφύγω και από τα συνήθη πρότυπα του χώρου μου και από την ποιητική προσέγγιση των γεγονότων γιατί δεν αντέχω πια...

Σκάω και οφείλω πρώτα να μουντζώσω τον εαυτό μου για την κατάντια στην οποία φέραμε τον τόπο μας...
Να με συμπαθάτε για το ύφος μου, μα πραγματικά αναρωτιέμαι τι στο διάολο φάρα είμαστε..

Από την μια, ξεπαστρεύουμε τον τόπο μας με συνοπτικές διαδικασίες, είτε από αμέλεια είτε από πρόθεση αφήνοντας στο έλεος του θεού έμψυχα και άψυχα και από την άλλη, όταν γίνεται μαραθώνιος στην TV για να μαζευτεί χρηματικό ποσόν για κάποιο κοινωνικό σκοπό, χτυπάμε κόκκινο προσφέροντας απίστευτα ποσά που όμοιά τους δεν υπάρχουν...

Από την μία, λοιδωρούμε και κατακεραυνώνουμε τον κρατικό μηχανισμό που μόνιμα είναι απών, το κράτος που τις λέξεις πρόνοια, ασφάλεια και νοιάξιμο τις έχει εξαφανίσει από το λεξιλόγιό του και από την άλλη, σαν αγέλη τους ξαναδίνουμε εντολή να συνεχίσουν αυτό που κάνουν...

Από την μία βρίζουμε αυτούς που χτίζουνε σε καμένες και αποχαρακτηρισμένες δασικές εκτάσεις τις βιλίτσες τους και από την άλλη, είμαστε οι περισσότεροι έτοιμοι να κάνουμε το ίδιο σε πρώτη ευκαιρία...
Εμείς είμαστε που βρίζουμε τα κανάλια για τα κάθε είδους ανόητα Reality Shows και οι ίδιοι στριμοχνώμαστε στους προθαλάμους των εταιριών παραγωγής για να παίξουν τα παιδιά μας σε τούτες τις μαλακίες μπας και προβληθούμε, μπας και μας δει ο γείτονας για να ζηλέψει.......

Εμείς είμαστε που επιτρέψαμε στα κανάλια και τους δημοσιογράφους να υποκαταστήσουν το κράτος και τις λειτουργίες του....

Και μετά μιλάμε για σχεδιασμό εκτάκτων αναγκών και κοινωνία που θα λειτουργήσει σαν αλυσίδα.....

Μα πως θα γίνει αυτό, όταν ο καθένας από εμάς βγάζει την ουρά του απ'έξω και φροντίζει μόνο να ασκεί κριτική??
Από την άλλη μεριά όμως, η εγωκεντρικές εξουσίες τα τελευταία χρόνια, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο στους πολίτες να πάρουν πρωτοβουλίες...
Βασιζόμασταν κάποτε σε κάποια μικρά κόμματα αντιεξουσιαστικά, τα οποία αποδείχθηκαν πολύ λίγα τελικά για να υποκαταστήσουν την νιρβάνα που μας περιβάλλει γιατί αλλάξανε πλεύση..
Από το πουκαμισάκι και το τζήν, το γυρίσαμε στο Armani κοστούμι και τα Prada και χεστήκαμε για όλα τ'αλλα...

Σταματήσαμε να καλλιεργούμε την γή μας (ευτυχώς όχι όλοι), να χτίζουμε σπίτια και μάντρες, να κάνουμε τους σερβιτόρους, να βοσκάμε τα ζωντανά μας, να καθαρίζουμε τους δρόμους, να δουλεύουμε στον τομέα καθαριότητας ενός δήμου, να αδειάζουμε βόθρους, να τρυγάμε, να μαζεύουμε ελιές, γιατί βρήκαμε τους οικονομικούς μετανάστες οι οποίοι με φτηνότερα μεροκάματα τα κάνουν όλα αυτά...

Στον τόπο μας, το μόνο που λειτουργεί καλά, είναι η βιομηχανία των Ειδώλων, το Star System....

Και εμείς καθόμαστε και αφομοιώνουμε ότι μαλακία μας πουνε από την τηλεόραση...

Και τόσα ακόμα....
Και τόσες πολλές οι ευθύνες όλων μας, που τελειωμό δεν έχουν...
.
Και έχουμε μάθει, όταν όλα καταλαγιάζουν στα αποκαϊδια, να σηκώνουμε τα χέρια ψηλά, να πετάμε ευθύνες δεξιά κι αριστερά και εμείς να ποιούμε την νήσσα και να παρακαλάμε τον Δημιουργό να μας σώσει....

Μπορώ να καταλάβω τον Πυρομανή, τον μανιακό, τον τρελλό, τον οικοπαιδοφάγο γείτονα, αυτόν που βάζει φωτιά στα ξερόχορτα για να γίνει νέο χορτάρι για τα ζωντανά του....

Δεν μπορώ να καταλάβω τον εμπρηστή που αμοίβεται γι'αυτό ή έχει οργανωμένο σχέδιο......
Όπως δεν μπορώ να καταλάβω και τον χούλιγκαν στο γήπεδο, τον απαράδεκτο οδηγό στην εθνική, τον πολίτη που αδειάζει τα σκουπίδια του στον δρόμο, τον εργολάβο που χτίζει στο ρέμα, τον άνθρωπο που αγοράζει αυτό το κτίσμα, τον πολιτικάντη που σπεκουλάρει ανελλιπώς...

Όλοι είμαστε υπεύθυνοι και κυρίως όσοι το Αντιλαμβάνονται, το σχολιάζουν, το αναλύουν, το κατακεραυνώνουν και μετά αράζουν και πάλι στην πολυθρόνα τους και "Αγρόν Ηγόραζον" με πρώτο εμένα!!!

Mπορώ να καταλάβω τους κουτούς, αυτούς που έχουν μειωμένη αντίληψη, τους απίθανους τύπους που νοιάζονται μόνο τι καιρό θα'χει στην Μύκονο μη τυχόν και χάσουν το Αfter τους, αλλά ευτυχώς ή δυστυχώς αυτοί είναι λίγοι....

Δεν μπορώ όμως να καταλάβω τους πολλούς..
Όλους εμάς...

Και φοβάμαι πως είναι πολύ αργά να συνέλθουμε...
Έχουμε την ομορφότερη χώρα του κόσμου και επιλέγουμε τους πλέον ανίκανους να διαχειριστούν τις τύχες της....

Η Μερική μας αφασία, τείνει να γίνει Μόνιμη Βλάβη...

Και τι έγινε που το παραδέχομαι?? Και εγώ το ίδιο είμαι...

Κοινωνία, είμαι ο καθρέφτης σου...

Ασύμμετρη απειλή και μαλακίες....

Γιατί δεν λέμε Ασσύμετρη ανικανότητα να είμαστε μέσα??

Τελικά, ούτε εμένα πια μπορώ να καταλάβω....
Οφείλουμε να εκπαιδευτούμε...
Οφείλουμε επιτέλους να μάθουμε...

Με όποιο κόστος...
Αλλά χρειαζόμαστε μια εντελώς καινούργια αρχή!!!!


Καλημέρα (όσο καλή μπορεί να είναι η κάθε τέτοια επόμενη μέρα) ...


Νίκος Π. Περάκης

Monday, August 27, 2007

Χαικού LX (Με Θυμό....)




Καμένες σάρκες,
σκορπάτε στο διάβα σας,
αργυρώνητοι..

**

Το ταλέντο σας,
ως κόκος εκδούλευσης,
στην απέχθεια....

**

Σπέρνετε φωτιές,
θα θερίσετε μίσος,
στα χαλάσματα...

**
Οι πατρώνοι σας,
με κάλπικα δάκρυα
περιφέρονται..

**

Στ'αποκαίδια,
μαυρισμένη η ψυχή
του δημιουργού....


Νίκος Π. 25-8-07