25 του Μάρτη κι ύστερα σιωπή....

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Μια χούφτα ρακένδυτοι,
αμοιροι δέσμιοι,
βάρβαρου καταχτητή..
Του σκοτεινού κελιού,
με λύχνο δασκαλοπαίδια,
τις τύχες στα χέρια τους κράτησαν
ιερό δισκοπότηρο
και τον τιτάνιο αγώνα
για λευτεριά δοξάσανε,
αψηφώντας τους δυτικούς τρόπους,
και μια κουλτούρα,
που η μορφή της απαίσια φάνταζε...

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Για όπλα είχαν την ψυχή,
και τα γυμνά τους χέρια..
Στης Εταιρίας της φιλικής
τις πύρινες γραφές
καταφύγιο κι αιτία αντάμωσαν..
Στης πεινασμένης τους ψυχής
και στου μεγάλου αγώνα
την ιδέα μπολιάστηκαν...

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Και ύστερα,
η ελιτίστικη θεώρηση,
των πραγμάτων η άλλη όψη,
των "μεγάλων" δυνάμεων δημιούργημα,
ο μηρυκασμός μια ζωής
που ποτέ δεν μας ανήκε,
απόφαση κόλαφος στο μέλλον
και στ'Ανάπλι έθαψαν
ζωντανό τον αγώνα....

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Ξύπνα Ρήγα,
με το μολύβι που φωτιές βγάζει,
στων αδαών τις παρειές,
αστροπελάκι ρίξε..
"Ως πότε παλληκάρια..."

Σ'αυτούς που πονούν για τα μικρά..
Mα για τα μεγάλα και ιερά
ολάκερου γένους τα όσια,
γυρνούν την πλάτη στην ιστορία..

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Νίκος Π. 2008

Στεριά μπρός μας...

Στόμωσαν πάλι οι λέξεις μου
και στις στεγνές βραδυές,
που το χρυσοπλάτινο φεγγάρι
τις αχτίνες του γλυκά απλώνει,
τ'ανεμοκάραβα πραμάτειες κουβαλούν
σ'απάνεμα λιμάνια,
λικνίζοντας τα ξύλινα κορμιά τους
στου Ποσειδώνα τ'ολόγλυκο λίκνο..

Του ρωμαλέου καπετάνιου η σκληρή θωριά,
που σαν άλογο γερά το καμτσικώνει,
κι η χαχαλόβεργα στο ροζιασμένο χέρι του
πνοή σκορπά στ'αχαρο ξύλο..

Ει, αγάντα παληκάρια μου και φτάσαμε!!
Γερά τον φλόκο Κωσταντή,
Βάστα τις δέστρες Μανωλιό,
Απόστολε, σκάλισε στην πριμάτσα μια καρδιά
με τ'όνομά της..
Μαϊστρος φυσά μέσα μας
Μια χαχαλιά δρόμος ίσαμε το Μπουργκάς είναι..

Αντέστε λοιπόν αγόρια μου..
Νιφτείτε
κι απ'τα δάχτυλά σας χαλάστε τη μουράβια,
Και να σταθείτε στο πλάϊ,
Βάλτε και το καλό το ταλαγάνι
κι έρχονται τα μικρά κορίτσια,
με τα ζουμπούλια στα μαλλιά,
γαμπρούς να' βρουν..

Γερά καπετάνιε και αριβάραμε
Στεριά μπρός μας...

Nίκος Π. 2009

Για σένα Γυναίκα..

(Saldador Dali, "Bledding Roses" 1930)


Για σένα,
που ταξιδεύεις τις σκέψεις μου,
που απαλύνεις τους πόνους μου,
που ομορφαίνεις τις μέρες μου,
που εξασθενίζεις τις αντιστάσεις μου,
που αμβλύνεις τις λύπες μου,
που ευθυγραμίζεις τις πορείες μου
και εξισώνεις τους οργασμούς της ψυχής μου..

Για σένα,
Που επιβλέπεις τα θέλω μου,
που επισκιάζεις τις θλίψεις μου,
που διορθώνεις τις πορείες μου,
που τις χαραγές μου επουλώνεις,
που η αγάπη σου μοιάζει με πανσέληνο,
κι ο απέραντος έρωτάς σου
με τη δροσάδα της πρώτης βροχής ...

Για σένα,
που την συμπόνια κάνεις τραγούδι,
τις λέξεις ατίμητο φυλαχτό
και της ευλογημένης σου μήτρας το γέννημα
ανοίγει διάπλατα το μέλλον
και γεμίζει την πλάση με ζωή..

Για σένα Γυναίκα,
που τ'αρωμά σου θα συνεχίσω ν'ανασαίνω,
και στης καρδιάς σου την πύλη
θ' απιθώνω τους καϋμούς μου,
ολόκαρδα σου εύχομαι,
τα χρόνια σου να'ναι πολλά,
μαγευτικά κι ασύλληπτα..

Για σένα Γυναίκα...

Νίκος Π. 8-3-08

(Dedicated)

Εδώ θα'μαι.....

Eδώ θα 'μαι..
Στις παρυφές του κόσμου
θα τριγυρνώ
και τα μαλλιά μου θα πλέκουν στίχους...

Εδώ θα 'μαι..
Στην αγκαλιά μου απαλά
θα σε κρατώ
και λόγια αγάπης θα σου γλυκοψιθυρίζω..

Εδώ θα 'μαι...
Των ονείρων σου τα πέπλα
θα φορώ
και με γλυκό κρασί τις λύπες θα ξεπλένω....

Eδώ θα 'μαι..
Του πόνου σου το δάκρυ
θα σφουγγίζω
κι απ ' του αγέρα την ορμή θα σε φυλάω...

Εδώ θα 'μαι...
Τις χαμηλές σου πτήσεις
θα προσέχω
και με το δάχτυλο τον ήλιο θα σου δείχνω...

Εδώ θα 'μαι..
Θα σπαρταρώ σε κάθε άκρη του ονείρου σου
και μην σε πικράνουν τα στοιχειά
θα σε προσέχω..

Εδώ θα 'μαι..
Τους πιό γλυκούς μου στίχους θα σου τραγουδώ
και με της λήθης το πιοτό
θα ξεδιψάω..

Εδώ θα 'μαι..
Στις μοναξιάς σου τις ρωγμές
θα στάζω αγάπη
Κι απ 'τα αγρίμια της ζωής θα σε φυλάω..

Εδώ θα 'μαι..
Να μη σου κλείσουν το στρατί θα ξαγρυπνώ
κι όλες τις λέξεις σου γι 'αγάπη
θα σφαλίζω..

Εδώ θα 'μαι..
Και το βουβό σου κλάμα
θα ξορκίζω
με μουσικές και ήχους θα πλουμίζω..

Εδώ θα 'μαι..
Κι αν του Ορφέα οι μουσικές φτωχές θα μοιάζουν,
όλα τα άστρα τ 'ουρανού θα σβύσω ευθύς,
μη σε ματιάζουν..

Εδώ θα 'μαι..
Κι αν τύχει και από τ 'όνειρο ξυπνήσεις
και δεν με δεις να στέκομαι σιμά σου..
Εδώ θα 'μαι..

Νίκος Π.© 2009

(revised)