Τετριμμένη μου Λογική..

Μοίρασα τις μέρες μου
ανάμεσα σε'μένα
και σε'κείνους..

Μοίρασα τους χρόνους μου,
διασταυρώνοντας ανάσες
που δεν μου ανήκαν,
σκιρτίματα κλεμμένα
και στιγμές φτιαγμένες
από θλίψη...

Χαμόγελα ειρωνικά
και λάγνες λέξεις
στέκονται ωσάν στρατός
σε γραμμή επίθεσης...
Τετριμμένη μου λογική,
αθέατη πλευρά μου,
πως τα χέρια μου πέτρωσαν;

Ουρανέ μου καταγάλανε,
πως, η ψυχή μου γελάστηκε;

Άνοιξε τις παρειές του ουρανού,
οι λόγοι σου να κυλήσουν..
Σαν ηφαίστιο να εκραγούν
εκείνοι που εφηύραν
την ανυπαρξία......

Νίκος Π. 7-1-07