Eρωτικο

Η νύχτα απλώθηκε πάλι,

και τα κίτρινα φύλλα,

κλέψαν του φεγγαριού τη λάμψη..

Τα μαραμένα γιασεμιά,

την αγάπη σ'ολόλευκο πέπλο,

να στροβιλίζεται στιλπνά είδαν,

και έσταξαν μέλι στα πουλιά...

Η κοιμισμένη πλάση αναθάρρεψε,

και όνειρα εωθινά,

κύλησαν στις ισόβιες νύχτες...

Τ'αβίωτα πάθη,

αργά βυθίστηκαν στο άπειρο

και της μικρής προσμονής οι νύχτες,

τις ραφές του κόσμου άγγιξαν...

Κύλησες στις φλέβες μου,

απαντοχής καυτή ελπίδα

και στην ψυχή μου φτερούγισαν,

ώριμοι έρωτες...

Τότε,

Σαν ήρθε το γλυκό ξημέρωμα,

γλίστρησες ηδονικά απ' τ'όνειρο...

Νίκος Π. 16-1-07