Tuesday, July 28, 2009

H Τελευταία Πανσέληνος...



Έφτασε μεσάνυχτα και κάτι..
Όλος ο χρόνος συμπυκνώθηκε
κι έγινε τόσες δα μικρές δροσοσταλιές...
Ανασαίνοντας ανάμεσα σε δύο όνειρα,
το ξημέρωμα με βρήκε να διαβάζω Ελύτη..

"..και να παίζει με το άσπρο και το κυανό η ψυχή μου.."

Τα ανεπιφύλαχτα αισθήματα
ξεφτίζουν ανυπόμονα τις φλέβες μου
και οι μικρές αιφνίδιες χαρμονές
βουλιάζουνε στιλπνά στο πέλαγος...

"..Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές.."


Οι πρώιμες χαραυγές
-μεσα στων ρεμβασμών την χαρμονή-
που σαν μικρά ψιμύθια φεγγοβολούσαν,
πήραν το χρώμα του καημού
και την ανάσα του βοριά το καταχείμωνο..

"..Τά πικρά μου βότσαλα μετρώ, μ'ακούς;.."


Η τελευταία πανσέληνος χαλάστηκε
και η μέρα που με τραγούδια άρχιζε
τελειώνει μ'ενα βουβό της ψυχής κλάμα..
Το σήμερα με πονά τόσο,
που δίχως δάκρυ, δίχως στεναγμό
αφήνομαι στ'ανταριασμένα νερά σου θάλασσα...

"..Μιλημένα τά σώματα καί οί βάρκες πού έκρουζαν γλυκά.."


Αύριο ίσως ν'ανταμώσουμε,
στην προκυμαία του ιδεατού μας λιμανιού..
Ίσως να ταξιδέψουμε και πάλι,
ανάμεσα χαμόγελο - θλίψη
κι ο καπετάνιος να βαστά την πλώρη στο νοτιά σου...

"..Πάντα εσύ τ'αστεράκι καί πάντα εγώ τό σκοτεινό πλεούμενο.."

Ξημέρωσε για τα καλά..
μαζεύω τις λέξεις μου,
διορθώνω τα σκεπάσματα της ψυχής μου
και τραβώ για τα επόμενα ανεπούλωτα τραύματά μου..

"..Έχω ρίξει μές στ'άπατα μιάν ηχώ
Νά κοιτάζομαι κάθε πρωί που ξυπνώ.."



Νίκος Π. 28-7-09
(Τα Αποσπάσματα είναι από το "Μονόγραμμα" του Ο. Ελύτη)