Sunday, November 28, 2010

Γκρίζο Τοπίο..



Τρομαγμένα απ'την αδιαλλαξία
τα όνειρα πλαγιάσανε,
και κρύφτηκαν στις
στις κρυφές πτυχές της ψυχής σου..


Τα χρυσάνθεμα στο βάζο πάγωσαν,
ο ήλιος σταμάτησε να μοιράζει χαμόγελα
κι οι ανοιχτές πόρτες σφαλίστηκαν...


Τα χαμόγελα πάγωσαν,
και κουρνιαχτός έπεσε στη πόλη....


Τότε οι Κυριακές αλλάξαν  χρώμα
και οι κήποι γεμίσανε αγριάδα.....


Τα όνειρα,
Οι ανάσες,
Οι Φίλοι,
Οι Λέξεις,
Οι στιγμές,
λιώνουν αργά.....


Εκείνο το ψεύτικο χαμόγελο,
που στα χείλη -αίμα  κόκκινο- μοιάζει,
δεν είναι το χαμόγελό σου...


Είναι η κραυγή μιας στιγμής που σου'μεινε....
Ένα Γκρίζο τοπίο,
γεμάτο στάχτη, κουρνιαχτό και χαμένες ευκαιρίες...


Γκρίζο τοπίο
και ξεριζωμένες αναμνήσεις...


Nίκος Π. © 2010