Friday, April 22, 2011

Καρτερώντας το Μήνυμα...




P.Rubens - The Resurrection - 1611
Χριστός Ανέστη,
μα όχι εκεί...


Στα σκοτεινά κι ανήλιαγα υπόγεια,
στα μέρη που κρυφτό ο ήλιος παίζει,
σε ατραπούς και σε σοκάκια όλο αιθάλη
και σε πλαγιές σπαρμένες από θάνατο...


Σε τόπους σιδεροπλεγμένους
με φράχτες από μίσος και οδύνη,
στάχυα κορμιά σπαρμένα,
κοράκια που ολημερίς τρυγάνε...


Εκεί που η άνοιξη σκλαβώνεται..
που το τραγούδι γίνεται λυγμός
κι οι προμάχοι ξεψυχούν
στα μελιχρά απομεσήμερα..


Εκεί...
που οι καινούργιες φορεσιές
άφεγγα πέπλα μοιάζουν,
κι οι λέξεις,  τα τραγούδια μας,
του μπάτη οι μικρές πνοές,
αντίλαλοι καημών μεστώνουν...


Εκεί που οι μέλλουσες μέρες
ίδιες με τις παρελθούσες είναι..


Αληθώς Ανέστη,
μα ούτε εδώ....


Σε μέρη που οι ψυχές μαυρίζουν,
εκεί που γύρω μας μυρίζουν
καμένες σάρκες,
σβησμένα βλέμματα,
χαμένες ευκαιρίες...


Στις ώρες της ανύπαρκτης χαράς,
στης πίκρας τις ικεσίες,
στων διχασμών τις μετοχές,
στου πόνου τις θλιμμένες παρενθέσεις...


Εκεί που οι πόλεμοι επιμένουν
δάκρυα κι ερημιά σκορπίζοντας..
Που πόνος και οδύνη αναδύονται,
τις ρωγμές των ψυχών  διευρύνουν,
ξεγελώντας  τις πληγές με αργύρια...


Εκεί που κάποιοι δόλιοι,
τις ανάσες μας κλέβουν
και μετρώντας τα κέρδη τους
σε κύκλους ημιτελείς,
τα βαπτίζουν δικαιοσύνη ...


Καρτερώ το μήνυμα
της Ανάστασής σου Κύριε...
Της γλυκιάς θωριάς σου
αδημονώ την ανάταση..
Και ο λόγος σου,
πύρινη ρομφαία
στις κεφαλές των ανάξιων!!


Νίκος Π. © 2011
Rewrite