Tuesday, April 10, 2012

Πέντε Ωδές στην Άνοιξη...


Αγγίζοντας το ηλιοβασίλεμα,
της πρώτης  άνοιξης η γεύση,
ώριμος λωτός στα χείλη...


**
Ανοιξιάτικο σούρουπο..
τα φύλλα που χρυσίζουν,
κάτω από τις ύστατες ακτίνες...


**
Η Aνοιξη επιστρέφει..
Στη ψυχή  μου το φθινόπωρο,
επιταχύνει την φυγή του ..


**
Ανοιξιάτικα πρωινά...
στης περασμένης νύχτας τα όνειρα,
ξαποσταίνει  το φεγγάρι ...


**
Βαθύς γαλάζιος ουρανός,
τα σύννεφα απουσίασαν ευλόγως..
Ανοιξιάτικης αύρας άσκηση....


Νίκος Π.©

Wednesday, March 21, 2012

Θυσία...








Αιφνίδια βλέφαρα ανοίγουν
ρουφώντας τις γεωμετρίες
και μόνο ο χρόνος απομένει κλινήρης,
πίσω από την εισβολή του ανέφικτου..

Ασύστολες οι γραφές,
και οι σιωπές αναίσχυντες..
Στο βωμό της ζωής
οδυνηρή θυσία οι λέξεις..


Νίκος Π. 2007