Χαικού XLVI ( Λυγμών Αντίλαλοι..)

Ψυχές αθώων,

στο λιοπύρι του πάθους

βολιδοσκοπείς...

.

**

Στα βουρκόνερα..

πάντα τις κινήσεις σου

επιφυλλάσεις..

**

Λύνεις τους γρίφους,

στο άγνωστο της νύχτας

τους αιμόφυρτους..

**

Ύστερα γλύφεις,

τις πληγές που άνοιξες

γυμνοσιάλαγκα...

**

Καρδιά πλασμένη

με αντίλαλους λυγμών..

Αφιλόξενη..

Νίκος Π. 15-6-07

Xαικού ΧLV (Aδέσποτη γεύση..)

Πόσο μοιάζουμε

μ'ενός φιλιού την γεύση..

του αδέσποτου..

**

Ξεπληρώνουμε,

πυρωμένες πεθυμιές,

ασυγκράτητα..

**

Σαν ξημερώνει,

συλλέγουμε σπεύδοντας

τ'απομεινάρια..

**

Με ψευδαισθήσεις

ξορκίζεις τις ενοχές,

μετανοώντας..

**

Το βράδυ πάλι,

γεμίζεις τα κενά μου

με παράνοια..

Νίκος Π. 12-6-07

Χαικού XLIV ( Tων Απολήξεων..)

Αχνές φιγούρες,

στο μέσον του τοπίου

εκτός σχεδίου...

**

Ασαφείς σκιές

τριγυρνούν στα ερείπια

οι παλιοί φίλοι..

**

Δεν ανασαίνω..

Στοιχιώσανε εντός μου

οι απουσίες...

**

Στο λεύκωμά σου

τελευταίες σελίδες..

Ακατέργαστες...

**

Άφιλων καιρός..

Σε μοιραία τρίστρατα

περαματάρης..

Nίκος Π. 6-6-07

Xαικού XLIII ( Εις Μνημην...)

Aργυρώνητοι,
της ζωής σου την σκέπη
εκμηδένισαν...

**

Μεγαλόπρεπα,
σε μονόπλευρες μάχες
αγωνίστηκες..

**

Στον Αχέρωντα..
προσπερνάς την Άνοιξη
Θριαμβευτικά..

**

Τούτο τον κόσμο,
μοιράζοντας ευθύνες
εγκατέλειψες..

**
Απερχόμενη,
την ρώμη της ψυχής σου
κληροδότησες..


Νίκος Π. 2-6-07