Monday, July 2, 2007

Οι Λίμνες των Ευχών...




Κρατώντας με αγωνία
ένα φτηνό νόμισμα στο χέρι μου,
ένα απ'αυτά
που άλλοτε πετάς
και άλλοτε αφήνεις ξεχασμένα
σαν τ'αποφόρια στο περιθώριο
μιας και τ'αντίτιμο,
μικρό κι ασήμαντο στις γήινες αξίες,
περπάτησα στις άφωτες στοές..

Πάνω στην απέραντη θαμπάδα
του επερχόμενου δειλινού,
και ψάχνοντας με αγωνία,
πάντα έμπαινα σε λάθος πόρτα
ψάχνοντας για την λίμνη των ευχών
ν'ακουμπήσω τις ασίγαστες ελπίδες μου...

Ένα απαλό χέρι,
μ'ακούμπησε τρυφερά στον ώμο
και μια φωνή χάϊδεψε το μυαλό μου..
Ένα χαμόγελο σφάλισε το δάκρυ μου
και μια ψυχή μεστή από αγάπη,
γλυκά μου ψιθύρισε...

"Ποιός έκλεψε αλήθεια το φώς ;
Ποιός γυρεύει τις ηλιαχτίδες
στης ψυχής την αιχμαλωσία;
Ποιός έκλαψε στις ερημιές
για τις αδικίες που κύλησαν σαν αίμα;"

Γύρισα και κοίταξα στο κενό....
Είδα το αδιόρατο χαμόγελό σου
να σχηματίζεται στο σύθαμπο
και ένα λαμπερό σημάδι
να μου δείχνει πίσω απ' την αλήθεια μου..

Ξεκλείδωσα την κρυφή πόρτα
φωνάζωντας δυνατά,
εδώ είμαι!!

Το φτηνό κέρμα
κύλησε μέσα απ'τα δάχτυλά μου,
διέγραψε μια πορεία λυτρωτική
και άγγιξε τις αιχμές της λύτρωσης...

Η έκρηξη των πυκνών στιγμών
εκωφαντική..
Τα χρώματα επέστρεψαν
από του κενού την αιχμαλωσία
και τότε φάνηκε μια αλήθεια,
έξω από της σιωπής τα κάτεργα...

Προσπάθησα να φωνάξω "λύτρωση"
μα δυό άλικα χείλη ,
σφράγισαν την φωνή μου
κι ένα ευγενικό χαμόγελο
άγγιξε τις χορδές της ψυχής μου...

Κρατώντας τρυφερά το δάκρυ σου
στην άκρη των χειλιών μου
ζήτησα απαλλαγή από τις λεπτομέρειες
κι ένα διερχόμενο αστέρι,
κατέγραψε την πρόθεση...

Στις λίμνες των ευχών,
οι μικρές αξίες,
ουράνια βεγγαλικά μεστώνουν......

Νίκος Π. 27-6-07

10 comments:

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Έκρηξη πυκνών στιγμών...
λυτρωτική...
Καλησπέρα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

΄Αγγιγμα ψυχής...
Ουράνια λύτρωση!

Γλαρένιες αγκαλιές

hliaxtida said...

Yπεροχος πάντα..
Στο γαλάζιο.....στο κόκκινο....στο χρώμα........στο άχρωμο.....παντου Νικόλα εισαι υπέροχος και μοναδικός..

Anonymous said...

Πέρασα πολλές φορές. Κοντοστάθηκα διστακτικά, μη χαθώ στην καταχνιά... (φόβος;). Αλλά δελεάζομαι εντελώς! Θα βουτήξω στις λίμνες! Τέτοια απόλαυση πρέπει να τη γευτώ! Ευχαριστώ! Καλά να είστε πάντα!

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Σε Ευχαριστώ Τάσο..
Καλό σου καλοκαίρι φίλε μου...

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Καλή σου μέρα Γλαρένια...
Σε ευχαριστώ και εύχομαι καλό καλοκαίρι...

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Ηλιαχτίδα μου.....
Σε ευχαριστώ πολύ...
Φιλί....

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Σας ευχαριστώ Βίκυ και λυπάμαι αν σας τρόμαξε το σκοτάδι...
Να θυμάστε πως δεν είναι σκοτάδι ψυχής....
Ένα μικρό πεζούλι για να κάθονται οι λέξεις είναι...
Την καλημέρα μου..

Anonymous said...

Καταχρώμαι του χώρου και του χρόνου σας... συγνώμη. Σκοτάδι σε σας δεν είδα! Τα εντός μου κοιτώ και απορώ... Να είστε καλά!

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Καμμία κατάχρηση αγαπητή Βίκυ, με χαρά πάντα θα σας υποδέχομαι και να με συμπαθάτε που δεν μπόρεσα να δω εντός σας...
Απλώστε και τις δικές σας λέξεις στο πεζούλι και που ξέρετε.....
Και εσείς να'στα καλά...