Saturday, November 22, 2008

Ο Ποιητής..



Τάχα σε λένε ποιητή...
που χαϊδεύεις το λευκό χαρτί
και μουτζουρτώνεις λέξεις,..
Εικόνες πρόστυχες
από πρώιμους πόνους
θαρρείς πως κατασταλάζεις....

Τάχα σε λένε ποιητή,
που χτυπάς τις μαύρες σκιές..
και με τη γραφίδα σου,
την θλίψη κυλάς σε συνέχειες..
Αιθάλη εισπνέεις,
και ξυνισμένα όνειρα ξερνάς ...

Τάχα σε λένε Ποιητή,
που τους ανέμους μαγεύεις
και τις μικρές ώρες της νύχτας
ξαγρυπνάς τις ασίγαστες αισθήσεις μου
παίζοντας κρυφτό με τη μοναξιά..

Τάχα σε λένε ποιητή,
που ταξιδεύεις στα όρια της θλίψης,
που σαν διακρίνεις τα σύνορα τ'αναπαμού
υποτάσσεσαι σε μια ασφαλή αδράνεια
αποτρέποντας τον αφανισμό της ψυχής..

Ο Ποιητής,
είναι ένα με τον καθρέφτη του...
Κατάσαρκα φορά τις λέξεις
-φανελάκι αμάνικο-
και βουλιάζει μ'αγωνία,
στη μικρή τους γραμματική...

Δεν κάνει στον μικρό του χρόνο
μεγάλα πράγματα,
μα στο πέρασμα του χρόνου,
μικρές αμμουδιές φτιάχνει με το δάκρυ του
για να παίζουν τα παιδιά...

Νίκος Π.© 23-11-08
(reviewable)

4 comments:

Bουλα. said...

Την μικρή Καλημέρα μου αφήνω στο μεγαλείο της γραφής σου!!!

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ said...

Όταν τον λένε ποιητή
πρέπει και νάναι ποιητής δια βίου,
γιατί αποδέκτης όλων των ανασκαφών
μιας γεμάτης ψυχής είναι.
Όμορφο βράδυ Νίκο να έχεις. Σ' ευχαριστώ...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Σήμερα που γιορτάζεις,
καλέ μου e-Δάσκαλε
και τρυφερε μου ποιητή,
στις μικρές σου αμμουδιές
ήρθα να παίξω σαν παιδί....

Με άδεια χέρια ήρθα,
μα φεύγω με την ψυχή γεμάτη
από τη χαρά της πληθωρικής
και ευγενικής σου ψυχής


ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ, ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ said...

Σήμερα που γιορτάζεις θυμήθηκα να σου πώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ