Μικρές Προθέσεις ΙΙ

I
Έκλεισες τα μάτια
στον ερχομό της άνοιξης..
Σφάλισες την ψυχή σου,
κρατώντας σφιχτά το φθινόπωρο
στου λειψού σου βίου την αχλή....

ΙΙ
Στάθηκες στο ερημικό παράθυρο
και κοιτώντας κλεφτά απ'τις γρίλιες
τα χρώματα να περιστρέφονται,
άδραξες μόνο το γκρίζο.....

ΙΙΙ
Aπλωσες τα χέρια σου,
το γκρίζο χιόνι να μοιράσεις στην πλάση
απολιθώνοντας τις πηγές της γέννησης
κατακλύζοντας με σιγές τα πουλιά
και με θολές φιγούρες, τα θέατρα του κόσμου,
μα αυτή σου αρνήθηκε
και χαμογέλασε...

ΙV
Μάγεψες τότε την ανάσα σου
-μ'εκείνο το οικείο σου τέχνασμα-
και αυτή έγινε πολύχρωμη...
Κάτω από τη δύναμη του χειμώνα σου
τα χρώματα δάκρυσαν
και μια αίσθηση λήθης αναδύθηκε...

V
Και τότε έπιασε μπόρα..
Οι λυτρωτικές στάλες της βροχής,
καθαίρεσαν τα γκρίζα σου είδωλα,
επέστρεψαν τα χρώματα στο ουράνιο τόξο
και σε απώθησαν στον τύμβο σου....

VI
Ξαναγύρισε η Ανοιξη,
χωρίς πια την παρουσία σου....

Νίκος Π. © 2007