Friday, February 27, 2009

Σταγόνες μυστικές..




Με το φεγγοβόλημα του ήλιου,
τα μπορώ σου ταξίδεψες,
σε πολύβουους δρόμους,
πίσω από τις ορμές σου,
ανάμεσα σε γυάλινους ανθρώπους..

"Προσοχή εύθραυστον" έλεγε
κι εσύ διάβασες "ευθύγραμμον",
κι' ακουμπώντας
στις λαθραίες παρειές της νύχτας,
τ'ακούραστο σαράκι
ξόρκισε τα εισαγωγικά σου...

Στο θέατρό σου,
πετούν τους ρόλους ημιτελείς
και στων μικρών σου παραστάσεων,
το ανέκκλητο τελείωμα,
χάδια, βαμμένα με οδύνη σκορπούν...

Δανείστηκες τα προσχήματα
και στο ταπεινό σου θέλω,
έβαλες συμπαγείς αγκύλες..
Δίχως χρώματα..
Δίχως μουσικές..

Στων κατόχων τις προφάσεις
επέστρεψες τη νύχτα,
σε σταγόνες μυστικές..

Νίκος Π.© 2008

2 comments:

Χριστίνα said...

Χαίρομαι που σε γνωρίζω ποιητή μου...
εκτός από την "πένα" σου, μου αρέσουν και τα μηνύματα που περνάς..
Καλή σου μέρα...

Αφροδίτη Κ. said...

οι κατέχοντες τις προφάσεις, ημιτελή σ’ ορίζουν
και οι αγκύλες (τους) περί – ορίζουν … σε

άραγε οι μυστικές σταγόνες
σε ποιανού την νύχτα κύλησαν ;

μεστό και όμορφο …
την καλημέρα μου