Tuesday, April 14, 2009

Χαϊκού LXXIV ( Των Παθών...)




Μετά τους μάγους,
οι άρπαγες των ψυχών...
Μοιραίος θρήνος..

**

Μοίρασες χαρά..
στις μοχθηρές στιγμές τους,
έλαβες πόνο...

**

Εγκολπώθηκες
της πόρνης το βούρκωμα
της ανέστιας...

**

Σε αρνήθηκαν,
αυτοί που σου έκλεψαν,
σάρκα και πνεύμα...

**

Τον σταυρό σου Κύριε,
σεμνά προσκυνώ...
Στιγμές οδύνης..

**

Εν τω σπηλαίω..
Εγεννήθει ελπίδα
επί ματαίω...


Νίκος Π. 15-4-09

4 comments:

Εύα said...

η ελπιδα δεν ειναι ποτέ επι ματαιω...χωρις ελπιδα χανονται ολα.
Αλλωστε θαυματα σημαινουν καθημερινα,απλα εμεις προσπερναμε τα μικρα καθημερινα θαυματα προσμενοντας κατι μεγαλο.
Στα μικρα κρυβεται η χαρα...
καλημερα.

ΣΟΦΙΑ ΣΤΡΕΖΟΥ said...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ από καρδιάς Νίκο.

Anonymous said...

Μαγικο οπως παντα... ομως Νικο τιποτα δε γινεται επι ματαιω...Οι εξαιρεσεις κανουν τη διαφορα..Καλο Πασχα!!!

Αφροδίτη Κ. said...

ας γεννήσει η Ανάσταση ελπίδα…

καθηλωτικός ο λόγος σου

Καλό Πάσχα σε σένα και στους δικούς σου ανθρώπους εύχομαι.
Αφροδίτη