Tuesday, June 19, 2007

Χαικού XLVI ( Λυγμών Αντίλαλοι..)



Ψυχές αθώων,
στο λιοπύρι του πάθους
βολιδοσκοπείς...
.
**

Στα βουρκόνερα..
πάντα τις κινήσεις σου
επιφυλλάσεις..

**

Λύνεις τους γρίφους,
στο άγνωστο της νύχτας
τους αιμόφυρτους..

**

Ύστερα γλύφεις,
τις πληγές που άνοιξες
γυμνοσιάλαγκα...

**

Καρδιά πλασμένη
με αντίλαλους λυγμών..
Αφιλόξενη..

Νίκος Π. 15-6-07

10 comments:

Anonymous said...

Καλησπέρα! Ευτυχώς, που δε μοιάζει να είναι καθόλου έτσι η καρδιά σας! Και πολύ ευχαριστώ για αυτό! Να είστε καλά!

hliaxtida said...

΄Ξέρεις την αποψή μου για την γραφή σου και ιδιαιτερως για τα χαϊκου που πιστευω οτι ειναι προέκταση του εαυτου σου..
Μια καλημερα να πω μονο..και να σου στειλω μια μεγάλη αγκαλιά..
:-)

fish eye said...

τελικα εμεις ανοιγουμε τις πληγες εμεις τις γλυφουμε!!ποτε θα τελειωσει αυτο??απο ποιο σημειο και μετα ξεκιναει το καλο κ το ομορφο??

Τάσος Ν. Καραμήτσος said...

Κάθε επίσκεψη μια απόλαυση...
Την Καλησπέρα μου

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ said...

Κάθε φορά, ξαναγυρίζω για να διαβάσω πάλι...

Γλαρένιες αγκαλιές

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Και εγώ σ'ευχαριστώ Βίκυ για την επίσκεψη και το ευγενικό σχόλιο...
Να είσαι καλά...

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Σε ευχαριστώ Ηλιαχτίδα μου...
Όμορφος ο Ιούλης σου..

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Ποτέ δεν θα τελειώσει φεγγαρένια....
Όμορφο ξημέρωμα να έχεις και ευχαριστώ για την επίσκεψη..

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Σε ευχαριστώ Τάσο...
Χαίρομαι σαν σε βλέπω να περνάς...

ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΑΚΗΣ said...

Να περνάς Γλαρένια...
Να ξαναπερνάς και κάτι θα βρίσκω να σε φιλεύω....