25 του Μάρτη κι ύστερα σιωπή....

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Μια χούφτα ρακένδυτοι,
αμοιροι δέσμιοι,
βάρβαρου καταχτητή..
Του σκοτεινού κελιού,
με λύχνο δασκαλοπαίδια,
τις τύχες στα χέρια τους κράτησαν
ιερό δισκοπότηρο
και τον τιτάνιο αγώνα
για λευτεριά δοξάσανε,
αψηφώντας τους δυτικούς τρόπους,
και μια κουλτούρα,
που η μορφή της απαίσια φάνταζε...

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Για όπλα είχαν την ψυχή,
και τα γυμνά τους χέρια..
Στης Εταιρίας της φιλικής
τις πύρινες γραφές
καταφύγιο κι αιτία αντάμωσαν..
Στης πεινασμένης τους ψυχής
και στου μεγάλου αγώνα
την ιδέα μπολιάστηκαν...

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Και ύστερα,
η ελιτίστικη θεώρηση,
των πραγμάτων η άλλη όψη,
των "μεγάλων" δυνάμεων δημιούργημα,
ο μηρυκασμός μια ζωής
που ποτέ δεν μας ανήκε,
απόφαση κόλαφος στο μέλλον
και στ'Ανάπλι έθαψαν
ζωντανό τον αγώνα....

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Ξύπνα Ρήγα,
με το μολύβι που φωτιές βγάζει,
στων αδαών τις παρειές,
αστροπελάκι ρίξε..
"Ως πότε παλληκάρια..."

Σ'αυτούς που πονούν για τα μικρά..
Mα για τα μεγάλα και ιερά
ολάκερου γένους τα όσια,
γυρνούν την πλάτη στην ιστορία..

25 του Μάρτη,
κι ύστερα σιωπή...

Νίκος Π. 2008